Оңтүстіктен солтүстікке қоныс аударған Атахан Юсуповпен Azattyq Rýhy тілшісі тілдесті
Түркістандық ветеринар Атахан Юсупов «Дипломмен ауылға» бағдарламасымен оңтүстіктен солтүстікке қоныс аударып, қазіргі уақытта жеке меншік шаруа қожалықта еңбек етіп жүрген жайы бар. Алайда жалақының аздығы отбасын асырауға жетпейтіндіктен мал дәрігері туған жеріне қайтқысы келетінін айтады. Бірақ бағдарламаның шарты бойынша әзірге ондай мүмкіндік жоқ.
Атахан Юсуповтың солтүстік өңірге қоныс аударуына түрткі болған туған інісі. Бүгінде қос ағайындылар Қостанай облысы Денисовка ауданы Свердловка ауылында «Дипломмен ауылға» бағдарламасы аясында еңбек етеді.
«Мен Түркістан облысы Сарыағаш ауданындағы колледжде ветеринария мамандығын оқығанмын. Содан соң үш жыл Түркістандағы ветеринария станциясында жұмыс істедім. Менен бұрын бұл жаққа інім келді. Ол мұнда дәрігер болып жұмыс істейді. Ол осы жақта бір жыл еңбек етіп көргеннен кейін, артынша мені де шақырды. Бұл бағдарлама туралы егжей-тегжейлі сол түсіндірген еді. Сөздің ашығы, қызыққаннан келдік. Өйткені жас мамандарға тиімді бағдарлама деп ойлаймын», - дейді Атахан Юсупов.
Атаханның туған жерден көшуіне жалақының аздығы себеп болған. Әсіресе жоғары білімі жоқ мамандардың айлығы жүз мың теңгеге де жетпеген екен.
«Түркістанда жұмыс істеп жүргенімде жалақым 77 мың теңге болды. Содан соң 93 мың теңгеге көтерген кезде мен кетіп қалдым. Қазір шамамен 120 мың теңгедей алады. Бірақ бұл колледж бітіргендердің жалақысы. Ал жоғары білімі бар ветеринарлардың жалақысы 150 мың теңгедей болып қалады», - дейлі ол.
Бүгінде Атахан жеке меншік шаруа қожалықта жұмыс істейді. Қолына алатын жалақысы 100 мың теңге. Бұл ретте ол шаруа иесіне еш реніші жоқ екенін жеткізіп, керісінше оларға және жергілікті жұртшылыққа «алғыстан басқа айтарым жоқ» дейді. Алайда ветеринар өз сөзінде Үкіметке өкпелі екенін айтты.
«Бұл жақта маған барлығы ұнайды. Адамдары да жақсы, тұрып жатқан ауылымыз да керемет. Тек жұмысымыздың жалақысы аз. Менің жұмыс істеп жатқан фермаға ешқандай өкпем жоқ. Олардың да жалақына көтеруге мүмкіндіктері болмай отыр. Мереке күндері сыйақыларымызды беріп тұрады. Шаруа қожалық барынша көмегін беріп жатыр. Жұмысшыларға азық-түлікті көтерме бағасымен сатады. Бірақ ойлап қараңызшы, қазір 100 мың теңгеге күн көру оңай емес қой. Еліміз ауыл шаруашылығы саласын дамытқысы келеді, бірақ үкімет осындай мәселелерге келгенде жұмысшыларға көмектеспейді», - дейді.
Атахан Юсуповтың сөзінше, елімізде ветеринар дәрігерлердің еңбегі әлі де тиісті деңгейде бағаланбай отыр. Мәселен “Дипломмен ауылға” бағдарлама аясында бөлінетін қаражат барлық сала мамандарына біркелкі емес.
«Жалпы бағдарлама аясында берілуі тиіс көмектің бәрін алдық. Бірақ айта кететін мәселе маған көтерме жәрдемақы 250 мың теңге көлемінде берілді. Ал менің інім менен екі-үш есе артық көлемде алды. Себебі ол дәрігер. Бұл дегеніңіз ветеринар мамандарға дұрыс көңіл бөлінбегеннің көрінісі», - дейді мал дәрігері Атахан Юсупов.
Атаханның бүгінде екі ұлы бар. Келіншегі әзірге жұмыссыз екен. Себебі ауылда оған лайықты жұмыс орны жоқ. Осылайша отбасы бір жалақыға қарап қалмау үшін қосымша табыс көзін іздеуге мәжбүр болып, ол үшін несие алған.
«Менің мойнымда бір емес, екі кредитім бар. Осы бағдарлама аясында маған ипотекаға үй берілді. 15 жыл бойына ай сайын 24 мың теңгеден төлеп отыруым керек. Қазір кетіп қалайын десем, бағдарлама шарты бойынша мен кем дегенде 3 жыл осында жұмыс істеуім тиіс. Ал үй алғаныма үшінші жыл тек келесі жылы болады. Үйдің ипотекасынан бөлек, тағы бір кредитім бар, оған да ай сайын 24 мың теңгеден төлеймін. Оны алған себебім, мал сатып алып, соны қосымша табыс көзіне айнадыруды көздеп отырмын. Бірақ ол шаруам әлі аяққа тұрған жоқ. Сондықтан да айлықтан айлыққа жеткенше қарыз болып қаламыз. Азық-түлікті Kaspi Red-ке алып отырмыз. Қыстыгүні газға ай сайын 15 мың, жарыққа 3 мың теңгеден төлейміз. Есептей беріңіз қолымызда қанша ақша қалатынын», - дейді Атахан.
Солтүстіктегі шаруа қожалықтар ветеринарларға жоғары жалақы ұсына алмауда. Себебі аймақта соңғы жылдары құрғақшылық салдарынан егістіктен түсетін табыс көлемі аз болып отыр.
«Мен бұл жаққа 100 мың теңгеге бола ата-анамды тастап келіп отырмын. Қазір қымбатшылық күн санап артып жатқан уақытта мұндай ақшаға өмір сүру қиын. Мені бұл жерге ешкім мәжбүрлеп алып келген жоқ. Бірақ осындай мүмкіндік берілгеннен кейін неге оны көрмеске деп ойладым. Десе де мұндай жағдайға тап боламын деп ойламадым. Оның үстіне қоныс аударған кезде туған жерімізге жақындарымызды тастап кетіп қалдық. Түркістанға кері оралуды ойластырып жүрмін. Бұрынғы жұмыс істеген жерімде әзірге бос орын жоқ екен. Жалпы мал дәрігерлерінің жалақысы шамамен 200 мың теңгенің айналасында болу керек деп ойлаймын. Менің Түркістанға ай сайын барып келуге жағдайым жетпейді. Тек еңбек демалысы кезінде ғана барамыз. Менен Түркістандағы әріптестерім «Біз барсақ бола ма?» деп сұрайды. Мен бірден «келмеңдер» деймін. Өйткені мұндай айлыққа күн көру қазіргі уақытта қиын», - дейді ол.
Атахан Юсупов Үкімет осы мәселеге назар аударып, Ауыл шаруашылығы министрі бұл бағытта арнайы бағдарлама әзірлесе екен деген тілегін жеткізді.
Еске сала кетейік, осы жылдың сәуір айында Ауыл шаруашылығы министрі Ербол Қарашөкеев Үкімет сағатында сөйлеген сөзінде аграрлық сектордағы ең төменгі жалақы алатын мамандықтардың бірі – ветеринар дәрігерлері екенін айтты. Министрдің мәліметінше, аудандық ветеринариялық станциялардағы жоғары білімді ветеринариялық дәрігердің орташа жалақысы 98-206 мың теңге аралығында болса, зертхана қызметкерлерінің орташа жалақысы 125-174 мың теңгеге дейінгі соманы құрайды. Алайда, колледжді тәмамдаған және жеке меншік шаруа қожалықтарда жұмыс істейтін мамандардың жалақысына қатысты ешқандай мәліметтер айтылған жоқ.